Yazıyı Meryem Coşkunca’nın sesinden dinlemek için videoyu çalıştırın…
Efendim, bayram sabahının o özel havasını bilir misiniz? Fırından yeni çıkmış baklava kokusu, çocukların telaşı, büyüklerin duaları… Ama bizim Efe var ya, işte o sabah huysuzluğun kitabını yazıyordu.
12 yaşındaki Efe, yüzü asık bir şekilde annesine bağırıyordu. “Söz vermiştiniz! Hani tatile gidecektik, hani bana o marka spor ayakkabıyı alacaktınız! Nasıl bayram bu? Tatil yok, hediye bile yok!” diye şikâyet ediyordu. Annesi sakin bir sesle, “Efe, bu bayramda büyüklerimizi ve yakınlarımızı ziyaret edeceğiz. Hem bayram demek sadece hediyeler ve tatil demek değildir. Bunun anlamını unutmamalısın,” dedi. Ancak Efe dinlemek istemedi. “Bütün arkadaşlarım tatile gitti. Ben niye buradayım? O pahalı markadan olan ayakkabıları istiyorum!” diye serzenişine devam etti.
Babası, “Hadi, dedenlere gidiyoruz, sonra da birçok yeri ziyaret edeceğiz,” diyerek onu dışarı çıkarmaya çalıştı. Efe istemese de mecburen arabaya bindi. Dedesi ve diğer akrabalarını ziyaret ettikçe, suratı asık bir şekilde annesiyle babasına sitem etmeye devam etti.
Derken, bayram ziyaretleri esnasında yakın bir arkadaşlarının evine gittiklerinde 9 yaşındaki küçük Arda’yı gördüler. Bayramlık kıyafetlerini giymiş, tek başına büyüklerini ziyaret edip bayram kutlamaktaydı. Efe’nin babasının arkadaşları, Arda’yı içeriye alıp ona ikramda bulundular. Efe’nin aksine, Arda’nın neşesi yerindeydi.
Efe, Arda’nın tebessümle babasına “Hoş geldiniz, amca! Bayramınız kutlu olsun,” dediğini duyunca bir an durakladı. Babası da gülümseyerek “Hoş bulduk, senin de bayramın kutlu olsun,” dedi. Arkadaşına dönerek, “Kim bu yakışıklı?” diye sordu. Arkadaşı, “Bu bizim Arda, bize bayram ziyaretine geldi,” diye yanıtladı.
Babasının arkadaşı, “Hadi siz Arda ile biraz bahçede oynayın,” diyerek çocukları yönlendirdi. Arda, “Tamam, biz bahçede takılırız amca, siz merak etmeyin,” dedi. Ama Efe hâlâ somurtkandı. Arda bunu görünce gülerek, “Sen çok büyütüyorsun bu konuları,” dedi. Efe, kızgın bir şekilde, “Nasıl büyütüyorum? Bütün arkadaşlarım tatile gitti, ben buradayım! O pahalı ayakkabıdan herkesin var, bende yok. Okullar açılınca rezil olacağım!” diye çıkıştı.
Arda gülümseyerek, “Ne olmuş tatile gidemediysen? Sonra daha iyi yerlere gidersin. Ne olmuş ayakkabın yoksa? Ayakkabıyı giyebileceğin bir ayağın var, niye üzülüyorsun? Ayrıca şu an buradasın, bunun tadını çıkarsana,” dedi. Efe, şaşkınlıkla “Nasıl yani? Ne demek ayakkabıyı giyecek ayağın var? Herkesin ayağı vardır,” diye karşılık verdi.
Arda, gülümseyerek “Herkesin mi?” dedi ve pantolonunun paçasını hafifçe sıyırdı. Efe, gördüğü şey karşısında donup kaldı. Arda’nın ayakları protezdi. Şaşkınlığı geçince içini bir utanma duygusu kapladı. “Arda, kusura bakma, bilmiyordum. Dışarıdan hiç belli olmuyor, gayet iyi yürüyorsun ve neşelisin,” dedi.
Efe, o an Arda’nın sözlerinin ne kadar büyük bir anlam taşıdığını kavradı. Sahip olduklarının kıymetini bilmemenin ne kadar büyük bir eksiklik olduğunu fark etti. Utanarak ama içtenlikle, “Özür dilerim Arda. Bayramın anlamını şimdi anladım,” dedi. O günden sonra Efe, bayramların yalnızca tatil ve hediyelerden ibaret olmadığını, paylaşmanın, sevdiklerinle olmanın ve elindekilerin kıymetini bilmenin gerçek bayram sevinci olduğunu öğrendi….
Biliyorsunuz, iki gün sonra Şeker Bayramı. Eskiden özel günlerde meddahlar televizyonlarda boy gösterirdi. Kendi yazdığım bu küçük öyküyle biraz da onları anımsatmak istedim. Günümüzde tatiller ve alışveriş telaşı içinde asıl önemli olan bizi asıl mutlu eden değerleri unutabiliyoruz. Oysa bayram, paylaşmak ve birlikte olmanın kıymetini bilmekle anlam kazanır
Bu yüzden sizden bir ricam var: Eğer bayram ziyareti yaptığınız yerlerde engellenen bireyler varsa, onlarla iletişim kurmaktan çekinmeyin. Unutmayın, bazen sıcacık bir gülümseme bile birçok engeli aşmamızı sağlayabilir.
Şimdiden şeker gibi bir bayram diliyorum herkese… Haftaya görüşmek dileğiyle…
Yazan: Onur Ustaoğlu – Seslendiren: Meryem Coşkunca – Bolçi’nin Katkılarıyla Bolu Olay Gündem Gazetesi Konuşan Yazılar
Bir yanıt bırakın